De ChristenUnie-SGP kan zich in hoofdlijnen in deze begroting vinden, met één voorbehoud. Natuurlijk maakt de uitkomst van de septembercirculaire het allemaal wel makkelijker. We steunen dan ook de keuze van het college om in de komende vier jaar per jaar 1,5 miljoen te doteren in de algemene reserve. Dat geeft lucht naar de toekomst en maakt onze financiële positie robuuster. Daarmee is gelijk het dilemma wat nog bij de auditcommissie lag ook opgelost.

Ten aanzien van het OZB voorstel, een eenmalige korting van 450.000 voor niet-woningen in 2022, merken we het volgende op. Bij de behandeling van de begroting 2021 is een amendement van CDA/D66/SP/PGL aangenomen die een korting van 1 miljoen in 2021, van 3 ton in 2022 en 0 in 2023 geeft. Door dit besluit worden die bedragen 1 miljoen in 2021, 7,5 ton in 2022 en 0 in 2023. Het zou wellicht evenwichtiger geweest zijn om die 4,5 ton uit te smeren over 2022 en 2023, zodat we een aflopende reeks van bv. 1 miljoen, 5 ton en 2,5 ton (in 2023) zouden toepassen. Nu wordt de overgang van 2022 naar 2023 weer behoorlijk groot. Maar goed, de ondernemers zullen dat geld liever in 2022 al in de knip houden, dus wij gaan dit niet amenderen.

Waar wij wel de vinger bij willen leggen zijn twee zaken: het investeringsplafond en de voorziening van de afvalstoffen heffing.

Het college komt via deze begroting met de mededeling dat ze de komende jaren structureel het met elkaar afgesproken investeringsplafond gaat overschrijden. Waarom nu pas? Dit had het college ook bij de kadernota al kunnen aangeven. De bulk van de 24 miljoen die in 2022 geïnvesteerd moet gaan was toen al bekend. Dan hadden we de achterliggende maanden hier een deugdelijk debat over kunnen voeren. De ChristenUnie-SGP is ontstemd over deze handelswijze van het college en de verklaring van de wethouder “we praten er nu toch over” is bepaald niet fraai. Defacto lapt het college gewoon de gemaakte afspraken aan de laars.

Maar we hebben dit investeringsplafond niet voor niets afgesproken. Het is een buffer voor een duurzame financiering naar de toekomst toe. Het wil voorkomen dat we de generatie na ons met structureel hoge en niet beïnvloedbare kapitaallasten opzadelen.

Nu dit punt amenderen geeft een aantal praktische problemen, want welke investeringsposten schrappen we dan. Daar moeten we dan nu het debat over gaan voeren. Daarnaast hebben wij twijfels of de organisatie ueberhaupt die 24 miljoen in 1 jaar weg kan zetten. Daarom kiezen wij via een amendement voor een andere route waarbij we voor 2022 de overschrijding accepteren, maar voor de jaren daarna niet. Dat geeft ons als raad en college de ruimte om op weg naar de kadernota voor 2023 naar een alternatieve route te zoeken. Het wel of niet aannemen van die amendement heeft wel consequenties over ons oordeel over de begroting zelf.

Dan de voorziening afvalstoffen. Die is begroot op 77.000 euro voor 2021. Maar uit de 2^e bestuursrapportage leren we dat die inmiddels bijna gehalveerd is naar 39.000 euro. En dan hebben we het debacle met het chippen van de afvalcontainers nog niet verwerkt. Wij voorzien dat ook in 2021 die voorziening weer door nul heen gaat en we opnieuw uit de algemene reserve moeten bijplussen. Dat is dan al voor de derde keer. Dat mag in 2022 niet nogmaals gebeuren. Daarom dienen we een amendement in, die in 2022 de dotatie van die voorziening van 82.000 begroot optrekt naar ca 270.000 euro. Daarmee wordt die voorziening een stuk robuuster. We willen dat echter voor de inwoner kostenneutraal doen en stellen dus voor via een amendement om dat eenmalig in 2022 te financieren door een lagere rioolheffing. Wij denken dat dit verantwoord is. We verschuiven hiermee een tientje per huishouden van riool naar afval. Voor de inwoner maakt het niet uit, maar voor de financiële buffers natuurlijk wel.

 Nawoord: Ons amendement over het investeringsplafond werd uiteindelijk met 13 voor en 12 tegen aangenomen. Dat gaf ons de ruimte om ook de begroting te steunen, die unaniem werd aangenomen (net zoals ons amendement afvalstoffenheffing).