De noodzaak van de restauratie is onomstreden. De fundering van de toren en het gebouw is ernstig aangetast door palenpest. De kerk is een rijksmonument. Aan alle inhoudelijke criteria voor subsidie wordt voldaan. Toch wijst het Rijk ieder jaar opnieuw het subsidieverzoek af. Er is te weinig geld, de pot is leeg. Zo wordt de situatie steeds nijpender, hoe lang duurt het nog voor een onverantwoorde situatie ontstaat? Ieder jaar nul op het rekest krijgen, je zou de moed verliezen, de handdoek in de ring gooien. Gelukkig heeft het kerkbestuur dat niet gedaan, en mag ze nu haar inspanningen bekroond zien.

Met het uitblijven van rijkssubsidie wordt in samenwerking tussen kerkbestuur, college van B&W en de gemeenteraadsfracties van CDA en ChristenUnie/SGP ons provinciebestuur benaderd. Vanaf dat moment volgen regelmatige contacten (werkbezoeken, telefoontjes, e-mail, brieven) en komt de Wilnisse restauratieproblematiek op de provinciale agenda. Daarmee komt Wilnis aan de wieg te staan van de instelling van het provinciale fonds Erfgoedparels. Na opnieuw een afwijzing van rijkssubsidie in 2008 is het nu de provincie die een subsidie toekent uit dit fonds. Zo wordt de impasse doorbroken en kunnen de noodzakelijke restauratiewerkzaamheden tot uitvoering komen. De start is voorzien begin 2009. Overigens met een eigen bijdrage van de kerkelijke gemeente van afgerond 0,5 miljoen euro.

Komend vanaf Woerden langs de N212 verschijnt de Wilnisse kerktoren als markant gezichtspunt in het polderlandschap. Een vingerwijzing naar Boven. Dat geldt ook voor onze vreugde en dankbaarheid. De bekroning van de inspanningen van het kerkbestuur mag bovenal ervaren worden als een bijzondere Zegen van onze goede God.