Dit is niet de eerste keer dat we over de gemeentelijke herindeling praten. Zeker niet. Ik ben de tel al kwijt geraakt. Zonder dat we er overigens tot dusver veel mee opgeschoten zijn. Maar dat gaat vanavond misschien veranderen! Na veel lucht verplaatsen, met discussies over procedures en over wat we allemaal moeten weten voor we iets kunnen zeggen, gaat de raad vanavond dan toch een eerste standpunt innemen …… wellicht.

Om dit eerste standpunt dan aan onze burgers voor te leggen voor commentaar. Om daarna een definitief standpunt te bepalen en dit als officiële reactie in te leveren bij de provincie. Waarna Provinciale Staten hun oordeel gaan geven. Waarna uiteindelijk, uiteindelijk (maar dan zijn we al een heel tijdje verder) het Rijk, via regering en Eerste en Tweede Kamer bij wet een herindeling werkelijkheid kunnen laten worden.

Dit is dus ook nog niet de laatste keer dat we hier over zullen spreken.

Ons standpunt met bijbehorende overwegingen is als volgt samen te vatten:
1.    Vanuit Rondeveens perspectief is er geen behoefte aan en geen aanleiding voor een herindeling. Maar tegelijkertijd is de problematiek in de regio niet te ontkennen en ligt dáárin wel degelijk een gegronde aanleiding voor een herindeling in onze regio. Abcoude heeft zelf aangegeven het niet langer op eigen kracht te redden. En hoewel Breukelen en Loenen dit niet van zichzelf hebben gezegd, wordt ook deze twee gemeenten geen voortbestaan op eigen kracht toegedacht.
2.    Een samenvoeging van deze drie gemeenten, bekend als de BAL-optie, was wat ons betreft prima geweest. Onze eerste voorkeur zogezegd. Op grond van andere overwegingen van andere partijen lijkt deze variant op dit moment echter niet aan de orde. Helaas, maar wel de realiteit.

Op grond van deze twee overwegingen zien wij primair geen aanleiding om De Ronde Venen in een herindeling te betrekken. En wij hebben hieraan ook geen behoefte. Daar houdt het denken echter niet op, want wij zijn onderdeel van een groter geheel. Onze bestuurlijke verantwoordelijkheid vraagt van ons de bereidheid om het nu (opgelegde) herindelingsproces op constructieve wijze te benaderen. Daarmee spreken wij ons dus uit voor standpunt 2 van het eerste deel van het raadsvoorstel.

Dan is vervolgens aan de orde welke variant onze voorkeur heeft, als wij dan toch in een herindeling zullen worden betrokken.

3.    De zwakke plek in het GS-voorstel is de afgeslankte gemeente Loenen/Breukelen, met slechts 19.000 inwoners. Dat wordt niet echt als volwaardige oplossing gezien. Dat proef je in alles. Dit zou is hooguit voor de korte termijn een verbetering zijn, maar geen duurzame situatie. Maar moet je er dan wel aan beginnen?? Dat vroegen wij ons ernstig af.
4.    Over dit punt hebben we verder nagedacht en gesproken en dat heeft het volgende opgeleverd: Mocht het nu in de verwachting liggen, dat Breukelen/Loenen op termijn alsnog zouden (moeten) samengaan met De Ronde Venen, dan zou die stap wellicht beter nu in één keer gezet kunnen worden. Maar volgens ons is dit niet de meest voor de hand liggende optie! Op termijn lijkt een samenvoeging van Loenen/Breukelen met Wijde Meren en/of Maarssen duidelijk meer voor de hand te liggen.
5.    Er zijn drie belangrijke punten die pleiten tegen samenvoeging van Loenen en/of Breukelen met De Ronde Venen: (1) de A2 en het Amsterdam-Rijnkanaal als reële barrière, (2) het volgens ons goed te verdedigen onderscheid in gebiedssamenhang tussen Vecht-en-plassen-gebied enerzijds en Veenweidegebieden anderzijds en (3) het ontbreken van draagvlak in Loenen en Breukelen voor een samenvoeging met De Ronde Venen.
6.    Tenslotte hebben wij steeds aandacht gevraagd voor de gebiedssamenhang. De toevoeging van Kockengen, Nieuwer ter Aa en Portengen als veenweidegebied aan De Ronde Venen spoort hier geheel mee. Wij hebben deze gebieden en deze inwoners er graag bij, heten ze van harte welkom!

Op basis van deze overwegingen beschouwen wij met de inzichten van dit moment het GS-voorstel na de BAL-optie als next best. Het GS-voorstel, variant c in het raadsvoorstel, heeft dus onze voorkeur.