Eén van die instrumenten was het zgn. vestigen van de Wet Voorkeursrecht Gemeente (WVG) op het betreffende gebied. Dit betekent, dat wie grond heeft in dat gebied en tot verkoop wil overgaan (b.v. door verhuizing, bedrijfsbeeindiging, etc…) dat eerst voor verkoop aan de gemeente moet aanbieden. Hierdoor worden projectontwikkelaars buiten spel gezet. Groot nadeel daarvan is dat met name de agriers geen mogelijkheden meer hebben om hun bedrijf (vaak van vader op zoon overgegaan) uit te breiden. Er ontstaat zo een soort sterfhuiscontructie. Een zwaar middel, wat naar onze mening niet nodig is als er goed beleid gevoerd wordt met betrekking tot schadeloosstelling en hulp bij bedrijfsverplaatsing. Daarom heeft de CU/SGP fractie (als enige) in 2004 tegen dit instrument gestemd. De overige fracties vonden dan niet nodig, want de wethouder deed naar hun oordeel voldoende toezeggingen over de compenserende maatregelen. In ons nieuwsitem op deze website van 26 januari jl. hebben we dit verder toegelicht. 
Nu het college in januari 2006 dit instrument effectief in wil zetten, blijkt dat van dit compensatiebeleid niet veel terecht is gekomen. De betreffende boeren melden zich in de raadsvergadering van januari met hun bezwaren, niet in het minst dat de financiele vergoeding absoluut niet toereikend is om b.v. elders het bedrijf voort te zetten.  De raad stemt met minimale meerderheid tegen het inzetten van de WVG. De voorstanders stellen dat hierdoor ook die bouw van 900 woningen op de tocht komt te staan en maken tijdens de verkiezingscampagne van feb/maart 2006 hier een groot punt van. Zoals nu eind april 2006 blijkt, volledig ten onrechte.