De ochtend begon voor de statenleden in Stichtse Vecht, onder andere met een bezoek aan een bouwbedrijf in Portengen. Vandaar fietsten de statenleden Nelly de Haan, Harry Wolting en Kees de Heer door naar de Gagelweg, waar ze werden opgewacht door de lokale fractie (Wim Stam en Henk-Jan Kroese) en oud-wethouder Schouten.

Via het fietstunneltje onder de N212 door, kom je op de Wilnisse Zuwe, waar we gelijk het eerste onderwerp te pakken hadden. De dijkversterking en de grondtransporten in de Veldzijdepolder. Aan het einde van de Zuwe sloot ook AnnaCarina Klein aan, lijsttrekker voor het Waterschap AGV. Daar konden we onze zorgen delen over de impact van dit soort grondophogingen voor de waterkwaliteit, waterhuishouding en bodemgesteldheid in de omgeving. Ook kwam de vraag aan bod in hoeverre de vergunningseisen van het waterschap goed worden opgevolgd. 

Onze volgende stop, na een ritje door Wilnis, was bij de bushalte aan de Pastoor Kannelaan. Daar werden we opgewacht door een vertegenwoordiger van ROVER. Met hem ontstond een interessant gesprek over de buslijnen. Ook de recente aanpassingen van de lijnen 123, 126 en 130 waren onderwerp van discussie. Vanuit ROVER werden ook een aantal suggesties mee gegeven voor toekomstige aanpassingen, onder andere de behoefte om in Mijdrecht ook weer buslijnen over de Prinses Margrietlaan te laten rijden. We hebben afgesproken in de toekomst vaker contact met ROVER te onderhouden.

Daarna trok de fietscaravan verder richting Vinkeveen. Langs de N201, over de Mijdrechtse Dwarsweg, dwars door Vinkeveen richting de Herenweg. Een mooie gelegenheid om een paar knelpunten in die fietsroute te zien. Tijdens de lunch bij de hervormde kerk kwamen diverse vinkeveense zaken op tafel. Zoals het centrumplan, het viaduct over de Herenweg, de toekomst van de N201 (en ook het strekken van de bocht bij Hofland). En de vraag waar dat beoogde fietstunneltje nu moet gaan komen; op de oorspronkelijk gedachte plek (kruising N201/N212) of meer richting Mijdrecht bij de nieuwe aansluiting bij de Veenweg. Voors- en tegens van beide varianten werden uitgewisseld. Maar voorlopig wachten we het onderzoek hierover nog even af. 

Na de luncht kwam het probleem van de Vinkeveense Plassen, de legakkers en het bestemmingsplan aan bod. Tijdens de lunch was het punt van de waterkwaliteit al aan bod geweest. Het waterschap streeft naar zo schoon mogelijk water, maar we weten dat vissers en recreatie ondernemers daar anders over denken met het oog op de aanwezige vissoorten. Vervolgens werden ook de standpunten van provincie en lokale fractie uitgewisseld over waar we naartoe willen met dat bestemmingsplan. We bespraken de mogelijkheid om ruimte te bieden aan een beperkte vorm van bebouwing, mits voldaan wordt aan een aantal voorwaarden (zoals beschoeiingsplicht, maximaal bebouwingspercentage en bouwhoogte en inpassing in het landschap). Eventuele handhaving als bestaande illegale bouwsels daar niet aan voldoen. Zowel de statenfractie als de lokale fractie willen geen (grootschalige) commerciële verhuuractiviteiten; het moet geen “Recreatiepark Vinkeveense Plassen” worden. 

Bij het opgaan naar de N201, op weg naar de Demmerikse sluis, stonden we nog even stil bij het viaduct. We zagen ter plekke hoe gevaarlijk de oversteek voor fietsers daar is, wat spontaan leidde tot een discussie over hoe de situatie daar veiliger kan worden. De lokale fractie benoemde ook nog een keer haar suggesties over een bovenliggende rotonde, waardoor de bestaande op- en afritten kunnen vervallen en het viaduct autoluw wordt. Ideeën genoeg dus, het komt dan aan op uitvoerbaarheid, geld en politieke wil. 

Tegen een stevig windje in vervolgden we onze weg richting de brug in de N201. Wat ons betreft blijft dat een beweegbare brug omdat anders de twee plassen echt van elkaar afgesneden wordt. Dat pleidooi hebben we ook alvast aan de statenleden meegegeven. Bij de Demmerikse Sluis werden we weer opgewacht door onze vrienden uit Stichtse Vecht om het laatste stukje van onze tour mee te reizen. Aan de Demmerikse Kade bezochten we zowel het bedrijf van de familie Oussoren als van de familie Van Eck. Met deze ondernemers gingen we het gesprek aan over de toekomst van de landbouw, de knelpunten waar ze tegenaan lopen. Daarbij werd vooral genoemd het door de politiek telkens wijzigen van de regels en voorwaarden waardoor investeringen onzeker worden. Daarop kun je niet ondernemen. De sector snakt naar perspectief, duidelijkheid en lange termijn zekerheid.

Op het bedrijf van de familie Van Eck werd duidelijk gemaakt hoe divers een huidig boerenbedrijf is, met naast het vee, ook veel natuurbeheer en (in dit geval) een camping als nevenactiviteit. Ook kwam de herbestemming van agrarische gebouwen aan bod. Wat mag er nu wel en wat mag er niet als een agrariër zou willen stoppen. Wat is dan het beleid? De lokale fractie beloofde dit op te zullen pakken (inmiddels zijn schriftelijke vragen aan het college gesteld).

Kortom, een leerzame dag, waarbij we ook concrete acties hebben afgesproken. Daarbij hadden we prachtig weer, dan is een fietstocht door onze mooie gemeente geen straf.