Intussen was er het nodige wantrouwen onder de bevolking ontstaan omdat men sterk het gevoel had dat de Plas de uitkomst moest zijn

Vervolgens is de commissie Remkes ingesteld, die eind 2007 een uitstekend rapport opleverde. Wij zien dat als een kantelpunt in de discussie omdat dit rapport meer de focus legt op de mogelijkheden die techniek bieden en vooral omdat dit rapport laat zien dat je GMN niet los kunt zien van GM-zuid.

De provincie is vervolgens weer on speaking terms met de bewoners gekomen, mede door de inzet mijn onze partijgenoot, gedeputeerde Wouter de Jong. Dat heeft uiteindelijk geleid tot de zogenaamde Veenribbenvariant in 2010.

Inmiddels is ook duidelijk dat de financiele middelen mbt natuurontwikkeling niet zo groot zijn als ooit gedacht, waardoor opnieuw naar de oplossing gekeken moest worden. De uitkomst is nu dus de “versoberde Veenribbenvariant” als vastgelegd in het “Pact van Poldertrots”. Een voorstel dat ook gedragen wordt door de bevolking van de polder.

We beseffen, dat deze uitkomst met name voor het waterschap niet optimaal is. Zij blijven met de problemen van de waterkwaliteit worstelen. Daarom is het goed om zowel de adviezen van het rapport Remkes als de opmerkingen uit de brief van het waterschap van 14 maart jl. bij de uitwerking mee te nemen.

Onze fractie is tevreden met de uitkomst en vooral blij met het feit dat:
•    het westelijk deel van GMN behouden blijft voor de agrarische sector
•    een langjarige en uitvoerbare overeenkomst wordt gesloten die voor rust in de polder zorgt.

We hebben het volste vertrouwen dat de betrokken partijen in de komende jaren op een goede wijze invulling zullen geven aan de afspraken in het “Pact van Poldertrots” en steunen het voorstel van harte.