Het zal u niet verbazen dat de ChristenUnie-SGP zeer teleurgesteld is over dit raadsvoorstel. We vonden het pijnlijk, dat het nieuwe college, met de nodige triomfantelijkheid, nota bene dit voorstel als eerste daad van handelen naar buiten bracht. Alsof dit toch wel het top prioriteit probleem is wat we moeten oplossen.

Heeft het prioriteit? Naar ons idee niet. Van de ca 300 winkeliers is er (zo blijkt uit de beantwoording van onze vragen) maar een handjevol die er belangstelling voor heeft. Er zijn zeven ontheffingen gegeven, mogelijk meerdere voor dezelfde winkelier (dat staat er namelijk niet bij).

Wij horen ook van (vooral kleine lokale) winkeliers, dat zij hier helemaal niet blij mee zijn. Dat is in lijn met de tweede kanttekening die het college zelf geeft (Winkeliers kunnen druk ervaren om mee te doen aan de zon- en/of feestdagenopstelling. Hoewel er geen verplichting is om op zon- en/of feestdagen op te zijn, kan de vrees om klanten te verliezen een bepaalde druk met zich meebrengen.). Zij voelen de economische druk om mee te gaan in de ratrace van het consumentisme.

Dat er ook vanuit een belangrijk deel van de bevolking bezwaar is, wat het college in de eerste kanttekening onderschrijft (Voor een deel van de samenleving is rust op zondag en de religieuze viering van feestdagen belangrijk. Het verruimen van de winkeltijden kan dit beïnvloeden), blijkt uit het feit dat meerdere kerkgenootschappen, namens hun achterban, bezwaar maken tegen dit besluit.

Voor de rest verbind het college hier geen consequenties aan; de drang om maximale vrijheid voor die enkele winkelier die dat wil te bewerkstelligen, wint het in deze strijd.

Maar het belangrijkste bezwaar wordt niet genoemd. Wij hebben dat ook benoemd, toen een paar jaar geleden de zondag openstelling voor de middag en avond al werd ingevoerd. Dit fenomeen is een belangrijke pijler in de ontwikkeling naar een 24/7 economie. Een samenleving waarin het consumentisme hoogtij viert. Waar het “meer, meer, meer” het adagium is, ook al gaat dat ten koste van belangrijke waarden in onze maatschappij. Ook al ontwricht dat verbanden, want tegenwoordig moet iedereen maar elke dag beschikbaar zijn. Steeds minder wordt van mensen, werknemers, ondernemers geaccepteerd dat ze op zondag niet beschikbaar zijn; we zien dat bv in de supermarktsector.

De jachtige en gejaagde samenleving die we met elkaar creëren, leidt tot steeds meer gezondheidsschade. We zien dat in de toename van burn-out verschijnselen bij veel mensen, maar bv ook in de enorme toename van de jeugdzorg, wat vooral te maken heeft met prestatiedruk. Die zaken kun je niet los van elkaar zien. We maken onszelf met elkaar kapot.

De ChristenUnie-SGP pleit ervoor die weg niet op te gaan. De rustdag is er niet voor niets; niet om ons te beperken, maar tot ons heil om met elkaar een moment van rust en bezinning te hebben. Ik doe dus een klemmend beroep op dit college en deze raad om dit voorstel niet aan te nemen en zo het signaal af te geven, dat een collectief rustmoment in onze maatschappij van grote waarde is.

Het raadsvoorstel wordt in de raad van 6 oktober behandeld. De ChristenUnie-SGP zal hier zeker tegen stemmen.