Afgelopen dinsdag, 27 maart, vond de door onze fractie belegde WMO-conferentie voor de kerken in De Ronde Venen plaats. Het overgrote deel van de kerken had gehoor gegeven aan onze uitnodiging. De meeste kerkgenootschappen hadden zelfs twee deelnemers afgevaardigd, zodat ruim 20 vertegenwoordigers van de lokale kerken aanwezig waren. Naast de kerken, was ook de gemeente, in de persoon van wethouder Welzijn Jan van Breukelen, de Nederlandse Patienten Vereniging, de Protestans Christelijke Ouderen Bond en uiteraard de CU/SGP-(steun-)fractie vertegenwoordigd.

De bijeenkomst werd geopend door CU/SGP-steunfractievoorzitter Wim Stam, die in een inleiding het dillemma voor de kerken als volgt schetste “Enerzijds onderkennen we de roeping om dienstbaar te zijn aan de naaste. Anderzijds lopen we aan tegen de (on)mogelijkheden waarvoor we ons geplaatst zien (terugloop ledental en financiële middelen door de secularisatie van de afgelopen jaren en het vinden van vrijwilligers). Dat is wat mij betreft de uitdaging van vanavond. Hoe kunnen we als kerken hier een zodanige rol spelen, dat we een lonkend perspectief zijn voor onze omgeving, zonder een speelbal te zijn van de politiek of de overheid. Hoe maken we zelf eigen keuzes over wat we als kerken wel en wat we niet kunnen en willen doen. Ik hoop dat we aan het eind van deze avond daar in ieder geval een begin van een antwoord op gevonden hebben”.

Aansluitend mocht wethouder van Breukelen de visie vanuit de gemeente verwoorden. Hij gaf aan best blij te zijn met de WMO, omdat hiermee de lokale zorg weer het domein van de lokale democratie wordt; het is de raad die nu de controle heeft over de lokale invulling van de maatschappelijke ondersteuning. In onze gemeente is op zich al veel bereikt, denk aan de servicepunten, maar het nabuurschap is nog wel een punt van zorg. Wijkcommitee’s kunnen daarbij een rol spelen. Het zijn niet zozeer de middelen, maar het is meer de mentaliteit waar werk van gemaakt moet worden.

Vervolgens kwam de vraag op tafel wat er nu vanuit kerken al gebeurd op het terrein van de WMO-prestatievelden. Voorbeelden als jeugdwerk, voedselbank en pastoraat werden genoemd, maar ook de praktische onderlinge hulp. Zoals één van de diakenen het aangaf “Het komt wel voor dat de diakonie pas weken later erachter komt, dat er een probleem in een gezin is geweest, waar andere kerkleden onderling op zijn ingesprongen”. Als snel ontstond de discussie over in hoeverre de WMO een bezuinigingsmaatregel is, hoe de mantelzorg praktisch ingevuld moet worden en waar we de vrijwilligers vandaan halen. Met betrekking tot de mantelzorg (waar je niet voor kiest, maar wat je overkomt) werd als voorbeeld gegeven een gezin met kleine kinderen, waarbij de moeder b.v. door ziekte niet voor het gezin kan zorgen, de vader dat over zou moeten nemen, maar moeilijk van zijn werk weg kan blijven. Ook het vinden van vrijwilligers wordt steeds moeilijker, niet in de laatste plaats doordat onze overheid mensen langer wil laten werken en tegelijkertijd ook meer mensen in het arbeidsproces wil hebben; dat verdraagt zich moeilijk met de WMO die vooral steunt op meer vrijwilligers en mantelzorgers.

Door de intensieve discussies tijdens de pauze werd besloten het programma aan te passen; in plaats van de geplande workshops, werd de discussie voortgezet maar dan gericht op het maken van praktische afspraken. Op de vraag van de gespreksleider hoe we een vervolg aan deze avond moeten geven, kiezen de aanwezigen er unaniem voor dat binnen het reeds opgestarte klankbordoverleg van de gemeente te laten plaatsvinden. Afgesproken is, dat de gemeente dit weer snel (in ieder geval voor de zomervakantie) weer opstart. Ook als er vanuit de gemeente niet zo veel is te melden, kan er nog wel een zinvol overleg zijn door uitwisseling van ervaringen en mogelijkheden van samenwerking te bespreken. De kerken zullen ondertussen richting hun eigen achterban de aandacht voor de WMO proberen te vergroten; hiervoor zijn concrete acties besproken.

Bij de afsluiting van de bijeenkomst werd door de NPV-vertegenwoordiger aangegeven dat het een zeer nuttige avond is geweest. Hij spreekt zijn erkentelijkheid uit richting de CU/SGP-fractie voor dit initiatief om het gesprek met de kerken op deze manier aan te gaan, waarmee de WMO ook bij de kerken meer bekendheid heeft gekregen.