Segers schets echter ook een weg van hoop, als we ons open stellen voor de ander, willen luisteren naar waar het knelt. Ik steun hem daarin, als mensen van goede wil het geschreeuw van de extremen nu eens negeren en de verbinding gaan zoeken. Serieus vragen “maar wat maakt jou bezorgd, waar zouden we het samen beter kunnen doen”.

En dat geldt zeker ook voor de politiek. Niet met regeltjes, maar met praktische oplossingen (daarom ben ik zo blij dat de motie over het Noodfonds van Joanne Freeve en mij werd aangenomen).

Maar er is ook nog een andere kant aan dit verhaal. In onze sterk geïndividualiseerde samenleving gaat het ook steeds meer over het eigen ik. En het eigen ik heeft nooit genoeg. Dan worden mensen ontevreden omdat ze het gevoel hebben beknot en beperkt te worden. Ons welzijn hangt in belangrijke mate af van tevredenheid. Daar zit het woord “vrede” in. Een beladen term in deze tijd van spanningen en oorlogen.

Ons land is gezegend met inmiddels bijna 80 jaar vrede. Maar onderhuids is er in ons land ook veel onvrede. Je hoeft maar even een blik op de social media te werpen en je weet genoeg. Daar staat echte innerlijke vrede tegenover, die we kunnen ontvangen in Jezus Christus. Hij wordt in de Bijbel niet voor niets “Vredevorst” genoemd (Jes. 9 vs 5). De komst van die Vredevorst gedenken we met Kerst. Daarom mijn bede voor alle inwoners “Moge de Heere van de vrede Zelf u voortdurend vrede geven op allerlei wijze. De Heere zij met u allen”.

Namens de fractie ChristenUnie-SGP De Ronde Venen

Wim Stam (fractievoorzitter).